Μίλα Μου Βρώμικα

»Μεσάνυχτα Παρασκευής στο σπίτι. Πέρσι τέτοια εποχή θα ήμουν στο δεύτερο ποτό, με σίγουρα καλή διάθεση(αποκύημα μιας μάλλον ζαμανφουνικής ιδιοσυγκρασίας), έτοιμη να χορέψω σαχλά, να μιλήσω χωρίς να λέω τίποτα και να αστειεύομαι με τους σερβιτόρους/ες. Φέτος είμαι σπίτι καπνίζοντας το ένα τσιγάρο μετά το άλλο, έχοντας μπει στον πειρασμό τρεις φορές να σπάσω την τηλεόραση και άλλες τόσες να κάψω το πτυχίο μου, αλλά σκέφτομαι την τηλεόραση να την πουλήσω και ένα πολύ έξυπνο σύνθημα που γράφει «τα πτυχία copies κτώνται» οπότε και ξεκαρδίζομαι, μόνη μου πάντα. Όπως έχεις ήδη καταλάβει και όπως οι φίλοι μου μού επισημαίνουν έχω κάτσει στον πάγκο. Είμαι επίσημα ντεφορμέ. Και δεν με νοιάζει δράμι. Είναι οι νύχτες κάπως πιο σκοτεινές και ατελείωτες μα δεν με πειράζει. Είναι βέβαιο πως η στιγμή θα έρθει και θα ανθίσω και πάλι. Δεν ήθελα για τίποτα να σε συμβουλευτώ και τίποτα να επισημάνω, απλά αν ξεκινάω να γράφω στον εαυτό μου καλύτερα ας ξεκινήσω κατευθείαν το λίθιο. Μπου-χα-χα. Rock on...   
Κ.Κ.

Μπα, μην ξεκινήσετε κατευθείαν τα σκληρά. Πιάστε το από κάτι πιο light και καβαντζώστε το λίθιο για τις δύσκολες μέρες. Χριστούγεννα έρχονται, ξέρετε τώρα, φωτάκια, δέντρα, μελομακάρονα, παραμύθια δίπλα στο τζάκι, σπίτια που μοσχομυρίζουν, ζευγαράκια που ψωνίζουν δώρα στο Άτικα. Τι θα πάρετε τότε; Ηρωίνη;

Υ.Γ. Σε γενικές γραμμές πάντως, το γεγονός ότι θέλετε να σπάσετε την τηλεόραση δείχνει ότι είσαστε υγιέστατη.